Lelijke bloemen bestaan niet

Vivian Knapen had als klein kind al groene vingertjes. Nu brengt ze samen met andere bloemliefhebbers Pluktuin Eikenburg groot. Een plek waarvan ze zelf aan de wieg stond.

‘Lelijke bloemen bestaan niet, alle bloemen zijn mooi’, zei Vivians oma altijd. ‘Daarin lees ik de openheid om alle mogelijke kwaliteiten en eigenschappen te waarderen. Ook in mensen.’ Ze nam haar kleindochter vaak mee uit plukken. ‘Die uitspraak moet ik misschien ‘ns op een tegeltje zetten’, zegt Vivian. ‘Mijn oma was heerlijk eigenwijs. Bloemen knipte ze net zo makkelijk uit een drooggevallen sloot als uit een gemeenteplantsoen.’ Vivians eerste eigen achtertuin, formaatje postzegel, stond binnen de kortste keren ramvol kruiden, bloemen en fruit. Ze huurde er een volkstuintje bij. Tegenwoordig heeft ze een heel landgoed tot haar beschikking: ze woont in een appartement op Eikenburg.

Een perfect lapje grond

‘Wie hier huurt, wordt door Trudo gevraagd een bijdrage te leveren aan het landgoed . Ik had mijn missie al snel gevonden. Eikenburg is best statig en kon wat mij betreft wel een weelderige  bloementuin gebruiken als verbinding tussen de uiteenlopende en bijzondere doelgroepen op en om het landgoed.’ Vivian bekeek met Trudo de mogelijkheden. Het lapje grond tussen sportveld Sint Joris en verpleeghuis Eikenburg bleek nog geen bestemming te hebben. ‘Een perfecte locatie. De tuin ligt beschut, er staan prachtige bomen en ze is goed bereikbaar.

Zeker voor bewoners en bezoekers van het hospice en het verpleeghuis, want het is praktisch naast hun deur. En wie een van de nabijgelegen begraafplaatsen bezoekt, kan hier nog even een bosje samenstellen.’

Extra handjes

‘Mijn oma zou wel gelukkig worden van deze plek’, denkt Vivian. Leeuwenbekjes, papavers en tal van andere bloemen en planten deinen er gezellig in de wind. Wie goed kijkt, ziet aan de keurig onderhouden bloembedden dat er een plan achter steekt. Vivian neemt het ontwerp van de tuin voor haar rekening.

Ze koopt ook duurzame materialen in, vraagt subsidies aan, zorgt voor de communicatie en natuurlijk ook voor de bloemen en planten. Dat doet ze niet alleen. ‘Zo’n twintig vrijwilligers helpen regelmatig mee: medebewoners van Eikenburg, mensen uit de buurt en ook wat vrienden van mij. Dat is heel gezellig. We vinden het razend moeilijk om het werk even neer te leggen. Maar zitten we eenmaal aan de koffie? Dan duurt de pauze altijd langer dan gepland.”

Voor ieder wat wils

Tijdens openingstijden kan wie maar wil komen plukken. Het vullen van een plukvaas kost een vast bedrag, maar een losse bloem kopen kan bijvoorbeeld ook. Klanten kunnen ook bloemen vooruit betalen voor bezoekers met een krap budget. Plukken is niet verplicht, alleen genieten van de tuin mag ook. En er worden seizoensvieringen en workshops georganiseerd, zoals botanische prints maken met behulp van zonlicht, en bloemenhaarkransen vlechten.

De tuin is nog in ontwikkeling en er zijn nog veel plannen. Vivian: ‘Maar ik kan ook nog gewoon genieten, hoor. De tuin geeft me altijd energie.’   

De pluktuin is te volgen op Instagram