Bewoners van de Hobbemastraat verenigd door voortuintjes

Tegels maakten plaats voor frisse voortuintjes in de Hobbemastraat. Daar zorgden de bewoners samen voor. En wat mooi groen is, blijft ook groen. Want zelfs het onderhoud pakken ze met elkaar aan.

“Erg fraai was het niet, een stoep van vijf meter breed voor de deur. En milieuvriendelijk kon je het ook niet noemen. Hadden we maar een frisse voortuin zoals de straten om ons heen in Lakerlopen, dachten we als bewoners”, vertelt Bert Mulders. “Misschien zou het zelfs de overlast van voorbijgangers verminderen”, hoopte Jep Verhorevoort net als de rest van zijn buren. Want automobilisten en bestuurders van bestelbussen zagen in de brede stoep vooral een lekker ruim parkeervak. En horecabezoekers die na sluitingstijd door wilden gaan, vonden het een reuzehandige hangplek.

Om tafel met de juiste partijen

De buurt maakte er werk van. “Ik ontdekte dat er akkoord nodig was van de gemeente”, vertelt Jep, “want die gaat over het bestemmingsplan en de ondergrondse leidingen.” “Trudo moest het ook goed vinden, vanwege de mix van huurwoningen en Slimmer Kopen-huizen”, aldus Bert. Zowel de gemeente als Trudo bleek vierkant achter het idee te staan. Maar alleen als alle straatgenoten mee wilden doen.

Iedereen aan boord

Toen begon het echte werk. Bert: “Met aanbellen, gesprekjes op straat en de lancering van een buurtappgroep deelden we ons plan.” Buurvrouw Inge Hendrikussen was direct enthousiast, net als de rest van de buurt: “Een enkeling zag het tuinieren niet zo zitten. Dat doen wij dan voor je, beloofden we. Daarmee kregen we ook de twijfelaars aan boord.”

Er volgde een serie buurtvergaderingen met de gemeente en Trudo. Die partijen wilden het leeuwendeel van het werk en de kosten voor hun rekening nemen, als de bewoners zelf ook de mouwen opstroopten. Bijvoorbeeld door subsidie aan te vragen zodat de huurders van de Hobbemastraat niets hoefden te betalen voor de inrichting van hun tuintje.

Samen buffelen

Na veel praten ­– “Soms dacht ik: had ik maar gewoon op eigen houtje de tegels eruit gewipt”, verzucht Bert ­– was het afgelopen winter eindelijk tijd voor actie. Er kwamen mensen van Ergon en containers voor zand en tegels. Buren die konden en wilden voegden zich bij de ploeg. Inge herinnert zich: “Buurtgenoten stonden zich helemaal af te beulen. Een mooi gezicht.”

Na drie dagen buffelen was de Hobbemastraat zestien zandbakken rijker, met beukenhaagjes eromheen. In het voorjaar toverde de buurt die in één dag om tot tuintjes, dankzij de komst van een lading plantjes. Die waren betaald met subsidie vanuit de gemeente en met een waardebon van de buurtvereniging. Jep: “Het blijft zo mooi als nu, want elk half jaar komen we een dagje bij elkaar om de boel te onderhouden.”

Een vriendelijkere buurt

Bert geniet van het tuinieren. “Het is leuk om te zien hoe alles groeit. Ik plant en zaai er elke paar weken wel iets bij.” Jep is dolgelukkig dat de overlast verleden tijd is. En Inge vindt het ook fijner wonen nu. “De straat oogt zachter. Bovendien kletsen we meer op straat en via de app vinden we elkaar als iemand iets nodig heeft. Het heeft de buurt echt goed gedaan.”